مرداگربودم

مرداگربودم

مـرد اگـر بـودمـ ،
نبودنـت را غروب هاے زمـستاטּ
در قہـوه خانـہ ے دورے ωــیـگار مے ڪشیـدم ..

نبودنــت دود مے شد
و مے نشست روے بخـآر شیشه هاے قہـوہ خانہ ..
بعـد تڪیـہ مے دادم بہ صندلے
چشم هایـم را مے بستـم
و انگشتانم را دور استـڪان ڪمـر باریـڪ چاے داغ حلقـہ مے ڪردم
تا بیشتـر از یادم بروے ..

نامـرد اگـر بودم ،
نبودنـت را تا حـآلا بایـد فرامـوش ڪرده باشـم ..

مـرد نیـωــتم ؛
امّا نامـرد هـم نیـωــتم !

زنــم و نبـودنـت پیـراهنمـ شده اωــتـــ ...

نظرات شما عزیزان:

hengameh

ساعت10:30---8 خرداد 1392

[وب سایت]

مگر خودت نگفتی خداحافظ؟

پس چرا وقتی گفتم"به سلامت" نگاهت تلخ شد؟

برو به سلامت

دیگر هم سراغم را نگیر!

خسته تر از آنم که بر سر راهت بنشینم

و دلیل رفتنت را جویاشوم...

ملیکا

ساعت10:47---6 خرداد 1392

[وب سایت]

وبت قشنگه.به منم سربزن.
پاسخ:ممنون سرمی زنم